Selam Millet,
Yeni bir polisiye kitap yorumuna daha hoşgeldiniz
Bill Hodges üçlemesine ara vermeden devam ediyoruz. Sizlere bu yazımda serinin ikinci kitabı olan "Kim Bulduysa Onundur" a ait görüşlerimi paylaşmak istiyorum.
Kitabımızın tanıtım yazısı.
"King, Sadist ve Medyum'da olduğu gibi, çılgınlığa kafadan bir dalış yaparak yazar-okur ilişkisinin sınırlarını zorluyor... Öykü yüksek performanslı bir araç gibi kimi zaman kükrüyor, kimi zaman mırıldanıyor, kimi zaman da fazlasıyla eğlendirici. Ayrıca en dikkatli okuyucuların bile gözünden kaçabilecek kadar sinsice, edebi eleştirilerle dalga geçebiliyor." -Kirkus Reviews-
"İnzivaya çekilmiş ünlü bir yazar; intikam duygusuyla dolu saplantılı ve öfkeli bir okur; soğukkanlı bir cinayetin ardından yıllarca gömülü kalmış, içi hazine değerinde onlarca defterle dolu bir bavul.
Hazineyi kim bulacak ? Dahası, ona sahip olmak cehennemin kapılarını açmaksa eğer, bu ateşte kim yanacak ?"
"Stephen King'den yazarlığın gücüne ve edebiyatın bir hayatı nasıl değiştirebileceğine dair sarsıcı bir roman."
Sadık okuyucunun en tehlikeli ve ölümcül türlerinden biri olan Morris Bellamy, 1978 yılında hayranı olduğu roman karakteri Jimmy Gold uğruna, onun yaratıcısı, yazar Jhon Rothstein'in taslak halindeki onlarca romanını ve bir miktar parasını çalarak yazarı öldürür. Ancak Morris hazinesini tam inceleyemeden başka bir suçtan hüküm giyer ve hapse atılır. Hazinesini ise bir ağacın altına gömer.
Yıllar sonra Bay Mercedes'in mağduru bir ailenin büyük çocuğu Peter Saubers bu gömüyü bulur. Artık hazine el değiştirmiştir. Çünkü genel geçer kural gereği "Kim Bulduysa Onundur."
Şehrin diğer bir köşesinde emekli dedektif Bill Hodges ise Bay Mercedes'in açtığı yaraları sarmaya çalışmaktadır. "Finding Keepers - Kim Bulduysa Onundur" isimli bir dedektiflik şirketi açan polisimiz emekli olmamaya çalışmaktadır.
Bay Mercedes - Brady Hartsfield ise komadan çıkmış ancak yatalak bir şekilde hayatına devam etmektedir.
Genelikle üçlemelerin en sancılı kitapları olan ikinci kitap sendromu bu seriyi de yakalamış gibi gördüm ben. Açıkçası ilk kitaptan bağımsız da okunabilecek bir hikaye olmuş. Ancak ilk kitaba göre daha keyifle okuduğumu söylemem lazım.
Yazarımız bir kaç röportajında belirttiği üzere en büyük korkularından biri olan saplantılı bir sadık okuyucu unsurunu işlemiş bu eserinde. Sadistte de benzer bir konuyu bana göre çok daha mükemmel bir şekilde sunmuştu bizlere. Ne dersiniz ne kadar severseniz sevin bir hikaye uğruna onu yaratanı bile katledebilir misiniz ?
Kitabımızın kötüsü Morris Bellamy ile serinin kötüsü Brady Hartsfield'i de karşılaştırmak istiyorum müsaadenizle... Her ne kadar en sevdiği karakterin yaratıcısını öldürmüş bir katil olsa da Morris sevdiğine kavuşmak isteyen bir romantiği andırıyor. Brady ise sırf öldürmekte zevk alan sadist bir psikopat. İntihar Prensi..
Her ne kadar kitabımızın ilk kısmında serinin ana karakterlerini göremesek de ilk kitaba göre çok daha kendini okutan bir ilk kısımdı. İkinci bölümde kahramanlarımızın olaya dahil oluşu güzel bir "merhaba nerede kalmıştık?" oldu benim için.
Kapak Tasarımı : 6/10
Özgünlük : 6/10
Akıcılık : 8/10
Çeviri : 7/10
Karakterler : 7,5/10
Hikaye : 7/10
Final : 7/10
Puanım : 6,93/10
İlk kitaba göre puanımı artırmak istiyorum. Bu sefer daha güzeldi.. Ancak ilk kitaptan bağımsız da okunabileceği için puanımı biraz kıt tuttum.
Blogumdaki diğer polisiye kitap yorumlarına buradan ulaşabilirsiniz.
Yeni bir polisiye kitap yorumunda daha buluşmak dileğiyle şimdilik hoşçakalın.
Hepinize bol okumalı, kitaplı günler, geceler efenim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder